วิธีไปวัดอาม่านั้นง่ายมากๆครับ คือเดิน ครับ ด้วยสองเท้าของเราเองครับ ออกจากโรงแรม
Ole London ก็เดินออกมาที่ถนนใหญ่นะครับที่มีตู้ไปรษณีย์สีแดงอยู่ แล้วก็เลี้ยวซ้ายเดินไปทางถนนหลักไปเรื่อยๆ 1 กิโลก็จะถึงวัดอาม่าอยู่ด้านซ้ายมือครับ
เมื่อเดินไปถึงวัดเป็นช่วงที่เขาเชิดสิงโตให้ดูด้วยครับ คนเลยมุงดูกันใหญ่เลย
โชว์เสร็จก็ขอถ่ายรูปด้วยซะเลยครับผม
ก่อนเข้าประตูวัดอาม่าครับผม ไม่ค่อยได้ถ่ายดีเท่าไหร่ครับ คนเยอะเหลือเกิน
วัดอาม่ามีตำนานที่มาคือ มีหยฺงสาวชาวฝูเจี้ยนนามว่า หลิงม่า ได้โดยสารมากับเรือลำเล็กๆของชาวประมงคนหนึ่งเพื่อข้ามฝั่งมายังคาบสมุทรส่วนที่เป็นมาเก๊าในปัจจุบัน ในระหว่างที่เรือล่องอยู่ในทะเล ก็ได้เกิดพายุกระหน่ำรุนแรง เรือหลายลำได้อัปปางลง แต่เรือที่หลิงม่าอาศัยมากลับเดินทางถึงฝั่งได้อย่างปลอดภัย ทันที่ที่นางก้าวขึ้นฝั่งก็เกิดปาฏิหาริย์โดยร่างของนางได้ลอยขึ้นฟ้าแล้วหายลับตาไป สร้างความตกตะลึงให้กับชายชาวประมงที่มาส่ง เรื่องราวได้ถูกกล่าวขานออกไป จนชาวประมงทั้งหลายเชื่อว่านางคือเทพธิดาเจ้าแห่งท้องทะเล มาปรากฏเพื่อคุ้มครองชาวเรือ ตั้งแต่นั้นมาบริเวณที่หลิงม่าขึ้นฝั่งได้รับการเรียกขานว่า "อ่าวของอาม่า" หรือ A Ma Goa ซึ่งได้เพี้ยนเสียงมาเป็น มาเก๊า ในปัจจุบัน ครับผม
เดินขึ้นไปข้างบนเห็นอะไรสวยๆก็ถ่ายครับ อ่านไม่ออกครับ
สุดทางเดินข้างบนก็ลงมาข้างล่างต่อครับ ได้ยินเสียงจุดประทัดดังเป็นระยะๆ สนั่นหวั่นไหวไปหมดเลยครับ
มีมุมหนึ่งด้านขวามือด้านหน้าวัดอาม่า มีซุ้มขายของที่ระลึกพวกหยก แล้วก็เครื่องรางต่างๆครับ รวมทั้งอันที่แขวนสีแดงๆนี้ด้วย ไม่แน่ใจว่ามันคืออะไร คนซื้แล้วเอามาแขวนไว้หน้าวัดครับ
เมื่อยแล้วก็หาที่นั่งพักที่ลานกว้างด้านหน้าวัดอาม่าครับ มีพิพิธภัณฑ์ทางทะเลด้วยครับ แต่ตอนเราไปเขาปิดซ่อมอยู่เลยไม่ได้เข้าชมครับ
อันนี้ถ่ายตรงลายด้านหน้า วัดอาม่าครับ ต้องขออภัยจริงๆ มีแต่รูปผมครับ ไม่มีวิวเปล่าๆเลย ทนดูนิดนึงนะครับ
ขออีกรูปครับ รูปนี้ผมค่อนข้างมั่นใจว่าหล่อก็เลยแถมให้ 555 ขอบคุณนะครับ ที่เห็นด้วยกับผม ส่วนคนที่ไม่เห็นด้วย ต้องขออภัยเป็นอย่างยิ่งครับ
ตรงข้ามวัดอาม่า ถ้าเดินข้ามถนนมาอีกฟากจะเห็นทางเดินแบบนี้นะครับ เบื้องหลังผมในภาพนี้จะเป็นฝั่งของประเทศจีน แผ่นดินใหญ่ครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น